چکیده

روانی را قابلیت تحرک نسبی یا توانایی بتن و یا ملات تازه مخلوط شده برای جریان یافتن می­نامند.این خاصیت بتن توسط آزمایش اسلامپ بدست می­ آیند.

یکی از مهم ترین مشخصه های بتن، جذب آب نفوذپذیری می­باشد. نفوذپذیری بتن در برابر آب، اکسیژن،دی اکسید کربن و سایر موادمضر از مشخصه های اصلی موثر بر پایایی بتن است. هدف از این پژوهش بررسی نقش افزودنی ها در افزایش اسلامپ بتن است. نفوذپذیری بتن تحت تاثیر مواد مواد تشکیل دهنده و روش های ساخت آن قرار می گیرد.موثر ترین راهکار کاهش نفوذپذیری، اصلاح ساختار بتن و کاهش حفرات موجود  در آن است. در این پژوهش از افزودنی های پودر  میکروسیلیس بعنوان پر کننده و از فوق روان کننده نیز بر پایه پلی کربوکسیلات با نام تجاری SP200  استفاده شده است.

طرح اختلاط پژوهش بگونه ای است که از ۲۰ طرح اختلاط که ۲ طرح آن بعنوان نمونه شاهد و ۱۸ طرح با افزودنی های فوق روان کننده SP200  و پودر میکروسیلیس اجرا شده و نتیج نشان می دهد در طرح اختلاط اول با نسبت آب به سیمان ۰.۴۹ و طرح اختلاط دوم با نسبت آب به سیمان ۰.۵۵ بیشترین میزان اسلامپ مربوط به نمونه M/35/5  است که دارای ۵% پودر میکروسیلیس و ۰.۳۵% فوق روان کننده می­باشد، افزایش درصد فوق روان کننده و کاهش درصد پودر میکروسیلیس به صورت همزمان باعث می شود روانی بتن بدون افزودن آب افزایش یابد و میزان اسلامپ بالا رود.