آزمایش های بتن سخت شده
بتن بعد از آب پرمصرف ترین کالای مصرفی در جهان می باشد و به‌عنوان پرمصرف‌ترین ماده ساختمانی در جهان، نقش حیاتی در توسعه زیرساخت‌ها ایفا می‌نماید. پس از اختلاط و جایدهی، فرآیند سخت شدن آغاز می‌شود که طی آن بتن به‌تدریج مقاومت و دوام مورد نظر را کسب می‌کند. برای اطمینان از کیفیت و عملکرد بتن سخت‌شده، مجموعه‌ای از آزمایش‌های آزمایشگاهی و میدانی انجام می‌شود که به بررسی ویژگیهای مکانیکی و دوامی بتن پس از سخت شدن می‌پردازند. این آزمایش‌های بتن سخت شده نقش مهمی در ارزیابی عملکرد سازه‌های بتنی، اطمینان از کیفیت بتن مصرفی، و برنامه‌ریزی برای نگهداری و تعمیرات سازه‌های بتنی ایفا کرده و اطلاعات ارزشمندی در خصوص رفتار بتن در شرایط های فعال و غیرفعال ارائه می‌دهند.
آزمایش‌های بتن سخت‌شده معمولاً بر روی آزمونه‌های مکعبی، استوانه‌ای یا منشوری که از بتن ساخته‌شده‌اند، انجام می‌شوند. همچنین می‌توان این آزمایش‌ها را مستقیماً بر روی بخش‌هایی از سازه‌های موجود در پروژه و کارگاه اجرا کرد. این آزمایش‌ها شامل ارزیابی ویژگیهای مکانیکی مانند مقاومت فشاری، مقاومت خمشی و مقاومت کششی، و ویژگیهای دوامی مانند نفوذپذیری آب، کربناته شدن ، مقاومت در برابر کلریدها، مقاومت الکتریکی، نفوذ یون کلر در بتن می باشند.